Víctor Luis Molinari
 | Este artigo contén varias ligazóns externas e/ou bibliografía ao fin da páxina, mais poucas ou ningunha referencia no corpo do texto. Por favor, mellora o artigo introducindo notas ao pé, citando as fontes. Podes ver exemplos de como se fai nestes artigos. |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1904  Buenos Aires, Arxentina |
| Morte | 1980 (75/76 anos) Buenos Aires, Arxentina |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor |
| Membro de | |
  | |
Víctor Luis Molinari, nado en Buenos Aires en 1904 e finado na mesma cidade en 1980, foi un escritor e xornalista arxentino.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Fillo de emigrantes italianos, graduouse en Economía. Porén, adicou a súa vida profesional principalmente o xornalismo, oficio que consideraba fundamental para todo escritor. Destacou o seu traballo nos xornais El Mundo, La Prensa e El Hogar, e nas revistas Galicia Emigrante e Brújula, da que foi codirector en 1930.
Foi autor dunha prolífica obra. A temática de parte desta centrouna en Galicia, tras o seu contacto coa intelectualidade galega emigrante.
Achegouse á cultura galega en 1953, logo dunha viaxe a Galicia. Participou nas actividades culturais das institucións galegas da Arxentina, como o Centro Gallego de Buenos Aires, onde estaba o foco de galegos emigrados máis importante de Latinoamérica.
Colaborou en Opinión Gallega e na revista Galicia Emigrante, unha das máis importantes da emigración e o exilio americano dos anos 50, fundada por Luís Seoane,; nela escribiu, entre outros, relatos curtos. Tamén participou no programa semanal do mesmo nome, en que se encargou das entrevistas.
O seu primeiro libro de temática galega, Itinerario gallego, tiña orixe precisamente nunha sección desa revista. Nesa sección publicaba aforismos de contido galego. A raíz dunha entrevista con Xosé Neira Vilas decidiu recompilalos e editalos nun tomo bilingüe. Encargouse da versión en galego o propio Xosé Neira Vilas.
Itinerario gallego, ademais, foi o primeiro libro da editorial Follas Novas, fundada por Neira Vilas e Anisia Miranda. Nel, Laxeiro ilustrou a primeira cuberta dun libro, e Ramón Suárez Picallo escribiu o seu primeiro prólogo. Distribuíuse por toda América e foi premiado pola Sociedade Arxentina de Escritores.
Foi reeditado anos máis tarde en Lugo, con cinco novos capítulos (esta vez traducidos por Arturo Regueira) e coa adición do subtítulo de Viaxe dun arxentino polas terras, polas xentes, e pola cultura de Galicia.
Na súa extensa obra, Galicia e a súa realidade foi un tema habitual. A súa produción inclúe, ademais de narrativa e poesía, ensaio, entre eles algúns sobre a obra de Rosalía de Castro e Alfonso Daniel Rodríguez Castelao. Era un experto na historia e cultura galega, e chegou a ser nomeado membro correspondente da Real Academia Galega en 1962.
Algúns dos seus poemas quedaron signados na Novísima poesía arxentina que compilaron Cambours Ocampo e Radaelli. Outros, traducidos ó italiano, mereceron a atención de Oggi e Domani, que os publicou nas súas edicións romanas. A súa obra de temática galega é de estilo rexionalista, pois presenta unha visión bucólica e idealizada de Galicia. A súa produción literaria encadraríase na literatura galega de posguerra do exilio.
Ó longo da súa carreira recibiu numerosos premios, como o X Premio Fernández Latorre, en 1968. O artigo premiado foi publicado no diario bonaerense La Prensa e titulábase "Proxección anímica da feria galega". Nel, Molinari describía en detalle o carácter da feira galega.
Obra
[editar | editar a fonte]- Itinerario gallego (1958). Editorial Nós.
- Poemas gallegos (1958).
- El perfil en la sombra (1960).
- Latitud Finisterre. Buenos Aires: editorial Follas Novas, 1961.
- La Herida sin Tiempo. Buenos Aires: Ediciones Orense (1964) (Con portada e retrato de Eugenio Díaz).
- Anda perdida. Buenos Aires: editorial Hachette, 1965.
- Canto a las provincias gallegas (1967).
- De puerto a puerta. Vivencias gallegas. Buenos Aires: Ediciones Galicia, 1975.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- "Molinari, Víctor Luis". Enciclopedia Galega Universal 12. Ir Indo. 1999-2002. p. 166. ISBN 84-7680-288-9.
- Alonso Montero, Xesús (1995). Lingua e literatura galegas na Galicia emigrante. Xunta de Galicia. ISBN 84-453-1449-1.[cómpre nº de páxina]
- Rodríguez Iglesias, F. (ed.): Proxecto Galicia. Literatura. A Coruña, Hércules de Edicións, 2000- (6 vols.).[cómpre nº de páxina]
- Sixirei Paredes, Carlos (1988). A Emigración. Editorial Galaxia.[cómpre nº de páxina]
- Vilavedra, D., ed. (1995). Diccionario da literatura galega I. Editorial Galaxia. p. 389. ISBN 84-8288-019-5.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Xosé Neira Vilas (14/12/2008): "Víctor L. Molinari" Arquivado 24 de setembro de 2015 en Wayback Machine. El Correo Gallego.
